Hayata farklı açıdan bakabilir miyiz lütfen?

"Hayata farklı açıdan bakabiliriz..." adlı genel başlığımı Türkiye'deyken yazmıştım. Peki bu "bakabilir miyiz lütfen?" de neyin nesi oluyor? E daha önce de söylediğim gibi şu anda vatansızlığım üstümde,  ve burada olmamın sebebiyeti olan farklı bakış açısıyla yazabileceğimi söylemiştim. İlk etkilenme de diyebiliriz buna, her cümlenin sonuna kibarlık getirebilen "miyiz" ve "lütfen" kelimeleri.. İşte onlar şu anda benim de dil bilgim içine girmiş bulunmakta İngilizlerin çoğunun olduğu gibi. Hayata farklı açıdan bakabilmek, size çok sıradan bir deyim, kelime topluluğu gelebilir, ya bu çocuk bunu niye bu kadar önemsemiş de bunun üzerine blog yazmakta, bunu bu kadar irdelemeyi tercih etmekte, diyebilirsiniz. İleride bir gün bende birilerinin "Ata"sı olduğumda kanımdan olanların bunu benim sözüm olarak yaymasını ne de çok isterim. Atasözü yani, ismim geçmese de olur tabiki :) 
           2011 yılı itibariyle Dünya nüfusu 6,9 milyara ulaştı. 6,9 milyar insanın hepsinin parmak izleri farklı.. Sahip oldukları gen dizilimleri farklı..Peki ya bakış açıları? 6,9 milyar birbirinden farklı bakış açısı. İşte ben tam buna inanıyorum. Bir insan tüm yaşamı boyunca kendisine 20 farklı bakış açısı kazandırabilmişse, bu kişi 20 kişinin düşünce yapısına hakim olabilmiş demektir. Hayatını o ölçüde düzenler, o ölçüde tecrübesi olur, o kadar az ölçüde de hayat hataları olur. Bir dağın başında tek başına yaşayan kişi -hiç kimseyle iletişime geçmeyen kişi- en fazla tekerleği, ateşi tekrar icat eder, bulduğu ateşle de tütün yapraklarını yakar ve keyfine bakar:) 
           Fi tarihinde, iki arkadaş bir yerde otururken uzakta, bir tepenin zirvesinde hareketli bir cisim farkederler. Teki bu cismin bir keçi olduğunu savunurken; öteki, şahin olduğunu savunmaktadır. Hararetli bir tartışma içine girerler, taa ki keçi uçana kadar... evet keçi diyorum, tabi ki uçmayacak ama bir kere "teki" ona keçi dedi. Artık değiştiremez o bakış açısını, o bir kere keçi dediyse o artık keçidir, uçsa da keçidir. "Öteki" ne dese de "teki"ni vazgeçiremez. Acaba "Teki"nin baktığı yerde(bakış açısında) mi bir sorun vardı? Olabilirdi, evet hiç değilse ona ikna edebilirdi, ve etti de. "Teki" bakış açısını değiştirdi ve tekrar baktı. Hala keçi diyordu....... İşte dostlar bakış açısı farklı olabilir, zaten söylüyorum farklı diye, hadi bakış açısında ısrar da farklı olsun, ama bakış açısını değiştirdikten sonraki ısrar.. İşte bunun açıklaması, izahı, savunması yok. İnsanın son acizliği. Farklı şeyler görebilmek adına, hepimizi buna davet ediyorum.En azından hayata farklı açıdan bakabilir miyiz lütfen? :) 


Teşekkür ederim, lütfen.

O'rdan Merhaba

Blog'umla arama soğukluk mu girdi? Hayır, soğukluktan çok öte... Ülkeler, farklı coğrafyalar; kültürler, diller, insanlar, yüzler, duygular, düşünceler, mimikler, tepkiler, farkındalıklıklar, farketmeksizin sıradanlaştırılmışlıklar, dostluklar, heyecanlar, stresler, sıkıntılar, mc donalds'lar, kfc'ler... Eveet görüldüğü üzere soğukluk harici her şey bizim buluşmamızı engellemiş. Nedendir diye sormayın nedenini stabilize edebilen yoktur, herkesin değişkenleri farklıdır, çoğu matematik denklemindeki bilinmeyenlerden bazılarını kendisine göre sabitlemiş, bazılarını değişken tutup hayatını ona göre çözme yolunda ilerlemeyi tercih etmiştir. Çünkü bu gereklidir, herkes doktor da olabiliyor ancak değişkenlerini sabitlemeyen Endüstri Mühendisi olabilen çok az (modelleme dersinde bir çok değişkenli sorunları çözebilmek için ter döken arkadaşlarım beni anlayacaktırlar:) İşte size nedendir diye sormayın dedim ya sizde sormadınız teşekkür ederim, o zaman bende olabildiği kadar değişkenimi özgür bırakıp yola çıktığım hayatın bu safhasında, blog'umdan uzaklaşmamın sebebini, yukarıdaki değişkenleri toplayıp sabitlediğimde ortaya çıkan 1 kelimeyle açıklayabilirim. Londra... Üstadım Fatih Sultan'a söz verdiğim gibi nerede hata yaptığımızı görmeye geldim. Öncelikle buradan yazdığım yazılarımın havasının daha farklı olacağını belirtmek isterim. Çünkü buradaki duygularımı ve bakış açımı değiştirebilecek o kadar çok şey var ki... (korkmayın kelebek etkisine girmeyeceğim:) Her neyse söz verdiğim gibi, en az 6 ayın sonunda izlenimlerimi burada paylaşmak için sabırsızlanıyorum en azından bu bile beni heyecanlandırmaya yetiyor. Dostum sende heyecanlanmaya yer arıyorsun:) demeyin. Aslında burada heyecan için buna gerek yok tabiiki biliyorum, ama bu farklı beni anlayışla karşılayacağınızı umut ediyorum. Bu farklı, bu Fatih Sultan Mehmet'e verdiğim söz, o herkes gibi değil. Değişkenlerini Bizans'ın üzerine cömertçe serbest bırakabilen kişilik, onu elde edebilmek için hepsini feda etmeye kararlı. Öyle ki bir değişkeni bile bizim değişkenlerimizden daha değerliyken.. 

Sana teşekkür ederim.

Sultan Fatih'e

Senin için geleceğim üstadım. Nerede hata yaptık onu bulmaya. Bir yerde yanlışımız olmalı değil mi? Hatamız azımsanacak boyutta olmamalı değil mi?

Büyü

evet bu "şey".. bu "şey" büyü olmalı başka bir şey olamaz zaten. Başka bir şey olduğunu ummak bu "şey"i inkar etmek demek zaten. İnkar da edilemez ki, insan inkar etmeye kalkışsa bir başkası kesinlikle onu durdurur. 

-Ne yapıyorsun ya sen bu büyünün farkında değil misin? 

-Bilmem...

-Kendinde değilsin.

-Bilmem...

Önce bir tanesi gelir kulağına, kulak yolunda dolaşır nereye gitsem diye. Vücudun içinden çekerler onu içeriye, "hey dostum senin yerin burası, büyü değil misin sen?" der tüm hisseden organlar. 

“Beni hak etmek için ne yaptın?” der büyü.

………. derin bir sessizlik. Bir şey yapmıştır aslında, duymamıştır.

Sonsuzluğun içinde yol alır gider, değer bulacağı başka bedenlere… Ne miydi o? "Müzik"'in ta  kendisiydi..

Santur : Rezonansın Babası, Sokak Müziğinin Annesi

Müzik enstrümanı deyince herkesin aklına farklı bir alet gelebilir. Akıllarda oluşan temalar farklıdır. Benim aklımda ilk önce beliren sahip olduğum(onların da bana sahip olduğu) müzik enstrümanları.. Öyle bir şeydir ki, ilk bakışmanız bir müzik dükkanında başlar. O size göz kırpar, siz ona. Karşılıklı etkileşmenin sonucunda eve getirirsiniz. Önce nasıl konuşması gerektiğini öğretirsiniz(akord yaparak:). Oturup kalkmasını siz biliyorsanız o da biliyordur zaten. Sizin kişiliğinize bürünür bir bakıma, siz ne yaparsanız onu yapar, taklit eder küçük bir çocuk gibi. Onun babasınızdır artık. Şu ana kadar bir çok enstrümanıma babalık yaptım. Ama içlerinden birisi biraz daha farklıydı. Çünkü o da babaydı, rezonansın babası. Titreşimle çıkardığı ince,kalın tınılar insanı nerede olsa çekiyor, kulağınızdan beyninize bir tünel kazıp o tüneli ışıklandırıyordu. Bununla kalmayıp ayrı bir şefkat içermekteydi tellerinin arasında. İnsanı her türlü diyara sürükleyebilecek bir şefkatti bu. Nereye gidelim derse "tamam" deyip mecburen başlıyordunuz yolculuğa. İşte bu yüzden sokak müziğinin annesi. Her insana aynı uzaklıkta bir enstrüman, "Coldplay"'den, "Aşık Veysel"'e eşit.  Şimdi niye bu dostumu size anlatıyorum ki? Bildikleriniz hayatta neyi, neleri değiştirecek? Malesef bunu bana sormayın:) dediğim gibi ben eğlenme amacındayım, siz kendi içinizde kalbinizden beyninize,beyninizden kalbinize çift şerit tüneli kazmaya başlayın en iyisi:) Peki  insanlar neden eğlenir? cevap yok..:) çünkü illaki bir amacınızın olması gerekmez. Ama benim bu eğlencemin bir amacı var. Son günlerdeki en çok sevdiğim bir söz uğruna bu yazıyı yazdım. "herkes anlayabildiği kadar yaşar ve anlayamadığı şeyleri umursamadan ölür gider.." Herkes en azından benim anlayabildiğimi anlasın, benim anlayamadıklarım mı ne olacak? Size hakkımı helal ediyorum:)


Teşekkür ediyorum..

Repoya koyduğum tecrübelerim

Mevsimlerden askerlik mevsimi; herkesin askerlik mevsimi farklıdır. Kim ne zaman isterse yılın içinde kendisine o mevsimi oluşturur ve işte benim askerlik mevsimim der yoluna devam eder. Tabii bazen devlet babamız bazılarımızı daha çok sever, der ki senin askerlik mevsimin uzun olsun, içinde dört mevsimi de yaşa der, siz de "siz nasıl emrederseniz komutanım!" dersiniz ve ilk emri almış olursunuz.  ...boynumuz kıldan ince dersiniz ve başlarsınız 1 yıl sürecek olan hayatta kalma uğraşınıza. İşte benimde aynen böyle oldu subaylığa adımım. Korkmayın askerlik anılarımı anlatmaya başlamayacağım:). Amacım kazandığım tecrübeleri(ki sonradan sosyal mesleki hayatıma,sizler için dönüştürdüğüm tecrübeler) paylaşmak. Kendim için eğlenceli, sizin için sıkıcı olduğunu düşündüğüm girişimi yarıda kesiyorum ve bir zamanlar "Bu da bana ders olsun" diyerek aldığım her not sizin için umarım eğlenceli olur diyerek maddelerimi sıralıyorum. 

• Diyelim ki mesai bitimine 10-15 dk kala emrinizde çalışanlara yarın için bir takım işler vermeniz gerekti. Herkese yapacağı işi 1500 kere* tembihlediniz. Artık kesin yaparlar ve anlamışlardır diye düşünüyorsunuz. Öyle düşünmeyin:), sabah mesaiye geldiğinizde mesai başladıktan 20-25 dk sonra iş sahasını gezinin. Gezerken göreceksiniz ki akşam verdiğin emre, sıkı sıkı tembih ve tariflere rağmen kuzeyde kazılması gereken çukur güneyde kazılmaktadır.
• Ast-Üst farketmez, kuracağınız otoritenin muhabbete dayalı olmasını sağlayın, her zaman faydasını görürsünüz.
• Zamanı geldiğinde bağırmaktan kaçınmayın, ama küfür etmeden. Çıkışmanız gereken kişiler varsa çıkışın ama aşağılamadan. Övmeniz gereken kimseler varsa da onları övün ki diğerlerinden farklı olabilsinler. 
• Adamına göre muamele yapınız. Çünkü herkes aynı değil. Bir prensip koyun ona uyun, ne yılışıklığa gitsin ne de kırıcı olsun.
• Verdiğiniz emirler yapılabilir olsun:) [en çok askerlikte beni bu gülümsetmiştir, -sabaha geldiğimde bütün yapraklar temizlemiş olsun! -emredersiniz komutanım! sabaha gelirsiniz yarısı durmakta:)]
• İşi yapan yerine kendinizi koyunuz. 
• Herhangi bir işte itirazla karşılaştığınızda göze aldığınız bir işte işe siz girişin, bu sizin samimiyetinizi ve işin yapılabilirliğini gösterecektir. Emin olun çok işe yaramakta:)
• Kaytaranlar her zaman olacaktır, bunu mümkün olduğunca asgari seviyeye çekebilmek sizin elinizde dostlar. Çekmek istemediğiniz zaman kaytaranlar sizi seviyor, çekmek istediğiniz zaman da kaytarmak istemeyenler sizi seviyor, tecrübeyle sabittir:)
• Yönettiğiniz kişiler üzerinde disiplin ve otorite kurmak istiyorsanız öncelikle kıyafetinize dikkat ediniz.
• Her işte öncelikle işleri en basitten ele alın, yani ilk başta at gibi(genelde akl-ı selim kulanılır ama ben bu amiyane tabiri daha çok seviyorum) bakın. Çünkü at aklında basitlik var, dünyada basitliğin peşinde.
• Etrafınızdaki fikirleri yabana atmayın, herkesin dediğini dinleyin, sizin göremediğiniz bir çözümü ast'ınız çoktan bulmuş bile olabilir.
• Yapabileceğiniz kısmın en iyi şekilde tamamlanmasını sağlayın, olmadıysa dua edin:) 

Teşekkür ederim..

*1500 kere: Çok fazla. bknz: esad unus literatürü :)

Neden "Blog" yazıyorum ki?

Eveet... upuzun ruhani çekişmelerimin sonucunda blog yazmaya karar verdim. Yazmadan önce neden yazıyorum ki sorusu kafamı en çok kurcalayan soru oldu tabi ki. Sanal ortamda bulunmak, kişinin sosyal ortamının artık bir parçası mıydı?(evet)  Yoksa söylemem gereken şeyleri istediğim gibi anlık konuşmalarımda aktaramıyor muydum?(hayır)  Hayatım çok mu dolu ki bir de burayı doldurayım?(doldurabileceğime inancım tam) Arkadaşlarım burada yazdıklarımı onlara söylediklerimde dinlemiyorlar mı?(dinliyorlar tabi ki) eee niye yazıyorum ki:) Cevabım hazır kesinlikle; -eğlenmek-,-öğrenmek-,-öğretmek..  "kesinlikle" kelimesini duyduğumda aklıma ingilizcedeki kelime karşılığı olan "certainly" gelir. E haliyle doğal, gelebilir diyebilirsiniz. "certainly" kelimesinin benim hayatımda ayrı bir yeri var. Tarih 2011'in Şubatları, dil okuluna İngiltere'ye gidebilmek için uzun bir koşuşturmaca ve geç kalmaca ardından taksim danışmanlık ofisinde dil okulu yetkilileriyle skype görüşmesi.. İşte "certainly" kelimesiyle ahbaplığımız orda başladı. Ve belkide ingilizce konuşma hayatımın en çok kullanılan kelimeleri sıralamasında 10 dk'lık görüşmeyle de olsa 1. sıraya yerleşmiş olması ve karşı taraftaki bayan kardeşimin gülümsemeleriyle okula kabul edilişimin yegane sebebi: "certainly".. kesinlikle çok sevdiğim bir kelime:)  Sahi neden blog yazıyorduk? Eğlenmek için tabi ki;) Kesinlikle eğlenmek için dostlar başka bir amacımız yok:)